Cespes

Cespes

Cespes (lat), 1) Rasen; 2) (mittellat.), Bauergut; daher: Cespitalĭtas testium, die Angesessenherr: der Zeugen; u. Cespitifossor, Rasengraber, Art Ackerpflug, s.u. Pflug.


Pierer's Lexicon. 1857–1865.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • CESPES — apud Papin. Statium, l. 1. Sylv. 4. v. ult. Sed saepe Deis hos inter honores Cespes et exiguo placuerunt farra salino. Et Theb. l. 2. v. 246. Hi fibris animaque litant hi cespite nudô. Ara est nullo paratu, de Cespitibus congestitia. Vide quoque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HERBA — antiquis Ferba, a φέρβη Aeolico, pro φορβὴ, Hebr. boum enim pabulum est. Dan. c. 4. v. 32. herbâ, ut boves, te cibabunt. Et v. 33. Herbam, boum instar, comedebat. Vide Sam. Bochart. Hieroz. Parte prior. l. 11. c. 31. Sed et priscis Aegyptiis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • cespitose — cespitosely, adv. /ses pi tohs /, adj. Bot. forming mats; growing in dense tufts. Also, caespitose. [1785 95; < NL cespitosus, equiv. to L cespit (s. of cespes, var. of caespes turf) + osus OSE1] * * * …   Universalium

  • cespiteux — cespiteux, euse [ sɛspitø, øz ] adj. • 1867; lat. cespes, itis « touffe, gazon » ♦ Bot. Qui croît en touffes compactes. Plantes cespiteuses. cespiteux, euse [sɛspitø, øz] adj. ÉTYM. 1867; du lat. cespis, itis « touffe, gazon ». ❖ ♦ Bot. Qui croît …   Encyclopédie Universelle

  • cespiteux — cespiteux, euse (sè spi teû, teû z ) adj. Terme de botanique. Qui croît en touffes serrées. Se dit des feuilles ou des rameaux qui viennent sur un rhizome ou sur la base de tiges vivaces détruites annuellement. ÉTYMOLOGIE    Le latin cespes,… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • BOLITES Lapis — genus aluminis a figura dictum, quod haberet Βώλου, h. e. glebae figuram; πλινθῖτις quoque Galeno, nam πλίνθου, i. e. latercule et glebae figura eadem. Glossae, cespes, χορτόπλενθος, Eius florem alumen scbiston appellatum esse, vult Dioscorides.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MURI Cespititii — Valli proprie Latinis; unde plerique Auctores murum Severi, quô transversô Britanniam munivit, imitatus exemplum Antonini Pii, de quo vide Capitolin. c. 5. et ante Pium, Hadriani, de quo Spartian. c. 11. vallum vocârunt. Idem in Severo, c. 22.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • RAMI — apud Virg. l. 5. Aen. v. 71. Et cingite tempora ramis: in colonarum olim usu. Nempe aut duo ramuli invicem nectebantur, ut in laurea corona, aut e fronde frondi su perinducta et consuta corona texebatur, ut in aliis coronis, aut unicô ramô… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SALINUM — I. SALINUM Ptol, Pannoniae inferioris oppid. ad Danubium Adom Lazio, 5. leuc a Buda in Euronotum, Altinium versus. II. SALINUM apud Stat. l. 1. Sylv. 4. v. 131. Saepe Deis hos inter honores Cespes, et exiguo placuerunt farra salino: exigua capis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TERMINUS — Dei locô habitus est, quod, post Saturnum eractum, caedes aclites rusticorum dividendis agris sustulisset. Sacrificabant ei mense Februar. in aede, quâ super eum foramen in tecto patebat, quod nefas esse putarent Terminum intra tecta consistere.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”